Ничек кайбер сезне беләләр, Мин’M яңа әтисе. Улым, Мәсьәлә, биш ай. Һәм ул һәрвакыт диярлек бәхетле, алмаганда, без положили аны кроватку йокларга. Ул берьюлы югалта рассудок. Ул чынлап уйлый, без’ве калдырды, аның постоять өчен үзен каршы барлык кыенлык та тирәсендә аңа,