Człowiek, który ma Boga za swego skarbca ma wszystko w jednym. Wielu zwykłych skarby można odmówić mu, czy też może je mieć, korzystanie z nich będzie więc hartowanego, że nigdy nie będzie konieczne jego szczęścia. Lub jeśli musi zobaczyć ich odchodzenie, jeden za jeden, On ledwo poczucie straty, za to, że źródłem wszystkich rzeczy ma w ogóle satysfakcji One, wszystkie przyjemności, wszystkich rozkoszy. Cokolwiek może straci on rzeczywiście stracił nic, bo ma to wszystko teraz One, i ma to charakter czysto, legalnie i na zawsze.

A.W. Tozer, W pogoni za Boga