Այն մարդը, ով ունի Աստծուն իր գանձ ունի բոլոր բաները մեկում. Շատ սովորական գանձերը կարող է մերժվել նրան, կամ, եթե նա թույլ տվեց, որ դրանք, օգտվելը նրանցից կլինի այնպես, հավասարակշռված, որ նրանք երբեք չեն լինի, անհրաժեշտ է իր երջանկության. Կամ, եթե նա պետք է տեսնեն, որ նրանք գնան, մեկը մյուսի մեկը, նա պիտի հազիվ զգացում կորստի, ունենալու համար աղբյուրը բոլոր բաների, նա ունի մեկ բոլոր բավարարվածության, բոլորս հաճույք, բոլորս բերկրանքով. Այն, ինչ նա կարող է կորցնել նա, ըստ էության, ոչինչ չկորցրեց, քանզի նա այժմ ունի այն ամենը, մեկ, եւ նա ունի այն զուտ, իրավացիորեն եւ յաւիտեանս յաւիտենից.
A.W. Tozer, The մրցարշավ Աստուծոյ
kelleyR
օգոստոս 19, 2013 / ի 9:04 am
This is a beautiful quote. Pure Truth. I only wish it were easier to remember on a daily basis. I find myself remembering such truths only when I am hurt, failling, and running back to God after relying on myself and seeking satisfaction outside of His will.