วิดีโอนี้เป็นจากการประชุมศิษย์ตอนนี้ในเบตส์, นางสาว. โปรดอภัยวิดีโอและเสียงที่มีคุณภาพ

วันหยุดสุดสัปดาห์นี้ที่เรากำลังจะพูดคุยเกี่ยวกับตัวตน. นั่นคือสิ่งที่ผู้นำของคุณถามฉันที่จะพูดคุยเกี่ยวกับ, แต่สิ่งที่พวกเขาไม่ทราบว่าขณะนี้มีอยู่แล้วบางสิ่งบางอย่างที่ได้รับในหัวใจของฉันและที่ฉันได้รับการคิดเกี่ยวกับ. ก็เคยพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้กับกลุ่มเยาวชนที่โบสถ์ของฉันในดีซี. ไม่น้อย.

เหตุใดจึงต้องมีตัวตนอยู่บนหัวใจของฉัน? ทำไมฉันคิดว่ามันเป็นสิ่งสำคัญที่จะรู้ว่าคุณเป็นใคร? เพราะถ้าคุณไม่ทราบว่าคุณเป็นใคร, คุณไม่ทราบวิธีการที่คุณควรจะมีชีวิตอยู่.

คิดเกี่ยวกับ Bourne Identity. ผู้ชายคนนี้ตื่นขึ้นมาบนเรือและไม่ทราบว่าเขาเป็นใคร. เขาพบเบาะแสและไปวิตเซอร์แลนด์. เขาได้รับในการต่อสู้และตระหนักว่าเขาได้รับการฝึกฝนในการต่อสู้. ไม่ว่าจะบ้าถ้าคุณพบสุ่มออกคุณมีทักษะนินจาลับ? สำหรับส่วนที่เหลือของหนังเรื่องนี้เขาในการเดินทางที่จะค้นพบว่าเขาเป็นใคร. เขามีความสามารถในสิ่งที่เขาไม่ได้รู้เกี่ยวกับ. แต่ถ้าเขาไม่ได้รู้ว่ามัน, เขาจะไม่สามารถที่จะมีชีวิตอยู่ในขณะที่เขาจริงๆคือ.

ผมไม่ถือว่าทุกคนในห้องนี้มีทักษะนินจาลับ, แต่ก็ยังคงมีความสำคัญสำหรับเราที่จะคิดเกี่ยวกับตัวตนของเรา.

วิธีที่เรารับรู้ตัวตนของเรามีมากที่จะทำอย่างไรกับวิธีการที่เราดำเนินชีวิตของเรา. ฉันหมายถึง, คุณจะรู้ว่าคุณเป็นใครในฐานะมนุษย์? นั่นหมายความว่าอย่างไร? คุณรู้หรือไม่ว่าทำไมคุณอยู่ที่นี่, สิ่งที่มีนัยสำคัญของคุณคือ, สิ่งที่คุณกำลังความสามารถในการ, สิ่งที่คุณควรจะทำ? ทำไมคุณถึงได้อยู่? คุณคือใคร? ถ้าเราไม่ได้ตอบคำถามเหล่านี้เราสามารถเสียชีวิตของเรา, อาศัยอยู่เป็นคนอื่น.

มันเป็นความอัปยศเมื่อนักกีฬาอาชีพได้รับบาดเจ็บหรือมีการเกษียณอายุ, และพวกเขาก็กำลังหายไปสำหรับส่วนที่เหลือของชีวิตของพวกเขา. เพราะตลอดเวลาที่พวกเขาคิดว่าตัวของพวกเขาถูกนักกีฬา. นั่นเป็นวิธีที่คนอื่นปฏิบัติกับพวกเขา, และมันเป็นสิ่งที่พวกเขากอด. ดังนั้นถ้าว่าพวกเขาเป็นใคร, นั่นคือสิ่งที่พวกเขาจะเทลงไปในชีวิตของพวกเขา. และตอนนี้ที่มันหายไปพวกเขาไม่มีอะไรที่จะอยู่เพื่อ.

และมีหญิงสาวที่ไ​​ปจากความสัมพันธ์กับความสัมพันธ์, ที่จะหมกมุ่นอยู่กับการปรากฏตัวของพวกเขา. เพราะพวกเขาคิดว่าตัวตนของพวกเขาจะสรุปได้ในการเป็นสาวสวยที่ผู้ชายชอบ. และเมื่อความนิยมที่จางหาย, พวกเขากำลังบด. นั่นคือสิ่งที่พวกเขาพบว่าวัตถุประสงค์ของพวกเขา. หากคุณกำลังสับสนเกี่ยวกับว่าคุณเป็นใคร, คุณจะสับสนเกี่ยวกับสิ่งที่คุณควรจะทำอะไรกับชีวิตของคุณและที่สามารถมีผลลัพธ์ที่น่าเศร้า.

สิ่งที่คุณจะบอกว่าถ้าผมถามคุณว่าคุณเป็นใคร? นักเรียนหรือนักกีฬาหรือแร็ปหรือบาทหลวง? ไม่, เหล่านี้คือสิ่งที่คุณทำ. คุณคือใคร?

เราไม่สามารถปล่อยให้โลกเรากำหนด. เราไม่สามารถปล่อยให้เพื่อน ๆ ของเราเรากำหนด. เราไม่สามารถปล่อยให้พ่อแม่ของเราเรากำหนด. เราต้องให้พระเจ้ากำหนดให้เราเพราะเขาเป็นผู้มีอำนาจในเรื่องที่. ถ้าเราไม่ได้รู้ว่าเราเป็นใคร, เราไม่สามารถมีชีวิตอยู่วิธีที่เรากำลังหมายถึงการมีชีวิตอยู่.

ฉันจะได้พูดคุยเกี่ยวกับล้านสิ่งคัมภีร์กล่าวว่าเกี่ยวกับเรา, แต่ผมต้องแบ่งออกเป็นสาม. คนแรกที่เราจะพูดคุยเกี่ยวกับในการประชุมครั้งนี้คือการที่เราจะทำอย่างสวยงาม, แต่เสีย. นั่นเป็นจุดหลักของการประชุมครั้งนี้: เราทุกคนจะทำอย่างสวยงาม, แต่เสีย.

และฉันต้องการที่จะมองไปที่สดุดี 139 เป็นครั้งแรก. เปิดหากมีพระคัมภีร์ของคุณ. ในขณะที่คุณเปิดฉันจะให้พื้นหลังสั้น ๆ บาง.

สดุดีนี้ทั้งหมดเป็นเรื่องเกี่ยวกับวิธีการที่พระเจ้าเท่านั้นที่รู้ทุกอย่างและมีอยู่ทั่วไปในเวลาเดียวกัน. เขารู้ว่าเมื่อดาวิดนั่งลงและเมื่อเขาลุกขึ้น. เขารู้ว่าสิ่งที่เขาจะพูดก่อนที่เขาจะบอกว่ามัน. และเขาได้ทุกที่ในเวลาเดียวกัน. เขาอยู่ในสวรรค์, เขาอยู่บนแผ่นดินโลก, เขาเป็นทุกที่. และดาวิดสรรเสริญพระเจ้าว่า.

จากนั้นเริ่มต้นในบทกวี 14 เขาสรรเสริญพระเจ้าเป็นผู้สร้าง. และเขาจะช่วยให้เราเบาะแสเข้ามาเราเป็นใคร.

ฉันสรรเสริญคุณเพราะผมตระหนกและมหัศจรรย์; ผลงานที่ยอดเยี่ยมของคุณ, ฉันรู้ว่าดีเต็มรูปแบบ. กรอบของฉันไม่ได้ซ่อนจากคุณเมื่อฉันได้ทำในสถานที่ลับ. เมื่อฉันถูกถักทอเข้าด้วยกันในระดับความลึกของแผ่นดิน, ดวงตาของคุณเห็นร่างกายยังไม่เป็นรูปของฉัน. ทุกวันบวชสำหรับผมที่ได้รับการบันทึกไว้ในหนังสือของคุณก่อนที่หนึ่งของพวกเขามาเป็น. (บทสวด 139:14-16, NIV)

พระเจ้าทรงสร้างเรา. นั่นคือจุดเริ่มต้นของตัวตนของเรา, และเราควรจะอยู่ในแง่ของความเป็นจริงว่า.

เราจะทำโดยพระเจ้า

ตอนนี้ฉันสมมติว่าคนส่วนใหญ่ที่นี่คืนนี้เข้าใจว่าพระเจ้าเป็นผู้สร้างของเรา. พวกเราไม่มีใครสร้างตัวเอง. ขัดกับสิ่งที่หลายคนบอกว่า, เราไม่ได้อยู่ที่นี่โดยบังเอิญหรือโอกาส. นั่นคือเพื่อให้ห่างไกลจากความจริงและไม่น่าเชื่อ. เราถูกสร้างขึ้นโดยพระเจ้าจงใจ. และที่ไม่ได้เป็นสิ่งที่ไม่มีนัยสำคัญ. มันทำให้ความแตกต่างในชีวิตของเราและรูปร่างตัวตนของเรา.

แต่ผมอยากให้คุณลองนึกภาพตอนที่พระเจ้าไม่ได้สร้างเรา. คุณอยู่ที่นี่โดยมีโอกาสสุ่ม. ไม่มีเจตนาวัตถุประสงค์สำหรับการดำรงอยู่ของคุณ. ตอนนี้พยายามที่จะตอบคำถามว่า, สิ่งที่เป็นคุณที่นี่สำหรับ? ชีวิตของเราจะสูญเสียความหมายทั้งหมดและความคุ้มค่าเมื่อพวกเขากลายเป็นอุบัติเหตุแบบสุ่ม. นั่นหมายความว่าครอบครัวไม่จริงหมายถึงอะไร, ศีลธรรมของเราจะไม่มีจุดหมาย, เวลาที่ยากลำบากของฉันไม่มีจุดหมาย. มันเป็นวิธีที่ตกต่ำสวยเพื่อดูโลก. และโชคดี, มันเป็นเรื่องจริง. ผู้สร้างของเราได้แสดงให้เห็นตัวเองให้เราในคำพูดของเขา.

ที่คุณมาจากพูดมากเกี่ยวกับคุณเป็นใคร. ดังนั้นหากผมพบอุปกรณ์ที่แปลกและฉันไม่สามารถคิดออกว่าจะทำอย่างไรกับมัน, ใครคือคนที่ดีที่สุดที่จะถาม? คนที่ทำให้มัน. พวกเขาสามารถบอกได้ว่ามันคืออะไรและสิ่งที่จะเป็นสำหรับ. เราต้องการที่จะได้ยินจากผู้สร้างของเรา, ที่ทำให้เรา.

ในบทกวี 14, เดวิดบอกว่าเขาคือ "ตระหนกและเยี่ยมยอดทำ." หมายความว่าอะไร?

มันหมายความว่าอะไรที่จะทำตระหนก? มันหมายความว่าพระเจ้าไม่ได้เพียงแค่โยนเราเข้าด้วยกัน. มันเป็นสิ่งสำคัญกับเขา. เขาทำให้เรามีเกียรติที่ยิ่งใหญ่และความกลัว. มันไม่ได้จับจดหรือสุ่ม. ดวงตาสีฟ้าของคุณอยู่ในวัตถุประสงค์, หรือผิวสีน้ำตาลของคุณ, หรือขายาวของคุณ. ทั้งหมดมันเป็นเกี่ยวกับวัตถุประสงค์.

ผมจำได้ว่าในชั้นเรียนศิลปะในโรงเรียนมัธยม, และทุกอย่างที่ฉันทำก็น่ากลัว, แต่ไม่เกี่ยวกับวัตถุประสงค์. มีชามนี้แม่ของฉันยังคงมีอยู่บนหิ้งในบ้านของเราเป็น. มันเป็นสิ่งที่น่าเกลียดที่สุดที่คุณเคยจะเห็น. มันไม่ใช่ว่าผมไม่ได้เป็นความสามารถในการทำดี. มันเป็นเพราะผมไม่ได้ดูแลเพียงพอเกี่ยวกับมันจริงๆให้เวลากับมัน. ฉันแค่อยากจะรีบขึ้นและเสร็จสิ้นดังนั้นฉันสามารถพูดคุยกับเพื่อนของฉัน. พระเจ้าไม่ได้สุ่มโยนเราเข้าด้วยกัน. เขาไม่ได้มีการดูแลที่ดี. เขาสร้างขึ้นมาอย่างระมัดระวังคุณ. คิดว่าเป็นประติมากรที่มีทักษะ, อย่างรอบคอบสนธยาไปจนกว่างานชิ้นเอกของเขาเป็นสิ่งที่สวยงาม.

และเดวิดบอกว่าเขาเป็น "ที่ทำเยี่ยมยอด." มันหมายความว่าเขาได้งานที่ดี. เราเป็นสิ่งมีชีวิตที่ยอดเยี่ยม. มนุษย์เป็นอย่างไม่น่าเชื่อ.

เขากล่าวต่อไป, “ผลงานที่ยอดเยี่ยมของคุณ, ฉันรู้ว่าดีเต็มรูปแบบ” เขาสรรเสริญพระเจ้าสำหรับผลงานที่ยอดเยี่ยมของเขา. พระเจ้าเป็นผู้สร้างที่น่าตื่นตาตื่นใจ. เขาทำสิ่งที่น่าตื่นตาตื่นใจ. และเราอยู่ในหมู่ผลงานที่ยอดเยี่ยมของพระเจ้า. ในความเป็นจริง, เรากำลังที่ยอดเยี่ยมที่สุดของทั้งหมดของพวกเขา.

ฉันสงสัยว่าคุณได้รับการให้เกียรติแด่พระเจ้าเขาสมควรได้รับสำหรับการทำงานที่ยอดเยี่ยมของเขา? มนุษย์เป็นอย่างไม่น่าเชื่อ. แพทย์ยังคงพยายามที่จะเข้าใจระบบที่ซับซ้อนที่เป็นร่างกายมนุษย์. ไม่กี่ปีที่ผ่านมาผมมีการฉีกขาดในปอดของฉันและไม่สามารถหายใจ. ผมนอนเตียงในโรงพยาบาล, และแพทย์ไม่ต้องทำอะไรเลยเพราะร่างกายของฉันได้แล้วการดูแลของมัน. ไม่กี่วันต่อมาผมถูกปรับ. เราเป็นที่น่าอัศจรรย์. เราจะเสีย, แต่ยังคงน่าตื่นตาตื่นใจ.

แน่นอน, คนอาจจะพูดถึงสิ่งที่สัตว์สามารถทำเช่นนั้นเราไม่สามารถ, เหมือนสัตว์ที่สามารถทำงานได้เร็วขึ้นหรือมีความแข็งแรงมากขึ้น. เราจะรู้ว่าเราเป็นส่วนหนึ่งที่ยอดเยี่ยมที่สุดของการสร้าง?

เรากำลังสร้างขึ้นในรูปของเขา! ไม่มีสัตว์, หรือพืช, หรือชิ้นส่วนของที่ดิน, หรือดาวเคราะห์ที่ถูกสร้างขึ้นในพระฉายาของพระเจ้า. เขาทำให้เราเป็นเหมือนพระองค์! พระเจ้าทรงสร้างทุกอย่างที่จะแสดงปิดพระสิริของพระองค์, และเราเป็นส่วนหนึ่งของการสร้างที่ได้รับที่จะแสดงมันออกมากที่สุดอย่างชัดเจน, เพราะเราเป็นส่วนหนึ่งที่ทำเหมือนเขา.

ตอนนี้คิดว่าเกี่ยวกับว่า. นั่นคือจุดประสงค์หลักของคุณในชีวิต: เพื่ออวดพระเจ้า. ผมอ่านเขียนหนึ่งที่เราเมื่อเทียบกับรูปปั้น. เราเหมือนรูปปั้นของพระเจ้าในการสร้าง. เราไม่ได้เป็นพระเจ้า, แต่เราชอบเขา. เราเป็นตัวแทนของเขาและเราจะได้รับการแสดงภาพที่น้อยกว่าของเขา. ผมชอบภาพที่.

ดังนั้นสิ่งที่? วัฒนธรรมของเราอยู่ตลอดเวลาการเรียนการสอนให้คุณมีความไม่พอใจ. คุณต้องนี้. คุณไม่สวยพอ, หนังพอ, พอผอม, หล่อพอ, ฉลาดพอ, หรือแข็งแรงพอ. ดีที่คุณไม่ได้สมบูรณ์แบบ, แต่คุณตระหนกและมหัศจรรย์.

ฉันต้องการให้คุณได้พบกับความพึงพอใจในการที่. ผู้ชายหรือสาว ๆ อาจจะไม่คิดว่าคุณน่าสนใจ, แต่คุณรู้ว่าสิ่งที่คุณกำลังตระหนกและมหัศจรรย์. คุณอาจจะไม่ฉลาด, แต่คุณตระหนกและมหัศจรรย์. เรื่องตลกของคุณอาจจะซ้ำซาก, แต่คุณตระหนกและมหัศจรรย์. คุณเป็นที่ยอดเยี่ยม, น่าอัศจรรย์, การสร้างที่น่าทึ่งของพระเจ้าผู้ทรงอำนาจ. และไม่มีอะไรที่สามารถใช้เวลาที่ห่างออกไป!

บางอย่างที่เราคิดว่าน้อยเกินไปของตัวเอง. เราคิดว่าเราไม่มีอะไร. นั่นเป็นเรื่องโกหก. คุณกำลังตระหนกและมหัศจรรย์. อย่าปล่อยให้ใครบอกคุณมิฉะนั้น. สิ่งที่พระเจ้าทรงคิดว่ามีความสำคัญมากขึ้นกว่าสิ่งที่คุณหรือคนอื่น ๆ อาจจะคิดว่า.

บางอย่างที่เราคิดว่ามากเกินไปของตัวเอง. คิดเกี่ยวกับ Kanye West. เขาได้รับในเปลืองใจ, แต่สิ่งที่เป็นเขากล่าวว่าสิ่งที่คนอื่น ๆ แล้วคิดว่า. เขามีเพลงที่เรียกว่า "ฉันเป็นพระเจ้า." ดังนั้นคนจำนวนมากคิดว่านี่สูงของตัวเอง. แต่คุณเป็นเพียงสิ่งมีชีวิต. พระเจ้าเท่านั้นที่เป็นผู้สร้าง.

นอกจากนี้ยังมีผลกระทบต่อวิธีการที่เราเห็นคนอื่น ๆ. ไม่มีใครจะไร้ค่า. ไม่มีใครที่ไม่มีนัยสำคัญ. แต่ละคนจะตระหนกและมหัศจรรย์. เมื่อคุณผ่านผู้ชายที่ไม่มีที่อยู่อาศัยบนถนน, จำได้ว่าเขาไม่ได้ไม่มีใคร. ไม่มีสิ่งดังกล่าวเป็นไม่มีใคร.

เราเป็นที่รู้จักโดยพระเจ้า

ไม่มีใครที่นี่ดูแล? ฉันมีลูกชายคนเล็ก, และเมื่อภรร​​ยาของฉันและฉันต้องการที่จะไปในวันที่เราจะต้องกำหนดเวลาเหมือนสามปีล่วงหน้าเพื่อให้เราสามารถรับเลี้ยง. แต่เราจ่ายคนที่จะดูแลลูกของเราในขณะที่เรากำลังหายไป. พี่เลี้ยงให้ดวงตาของพวกเขาในสิ่งที่อยู่ในความดูแลของพวกเขา. ดีของการสร้างอยู่ในความดูแลของพระเจ้า. และเขาช่วยให้ดวงตาของเขาในทั้งหมดของมัน, รวมถึงคุณ.

พระเจ้าไม่ได้เพียงแค่สร้างทุกอย่างแล้วปล่อยให้มันไป. พระเจ้าทรงเป็นความใกล้ชิดรู้ทุกสิ่งที่เกิดขึ้น.

“กรอบของฉันไม่ได้ซ่อนจากคุณเมื่อฉันได้ทำในสถานที่ลับ. เมื่อฉันถูกถักทอเข้าด้วยกันในระดับความลึกของแผ่นดิน, ดวงตาของคุณเห็นร่างกายยังไม่เป็นรูปของฉัน” (บทสวด 139:15-16)

เขาบอกว่าแม้ในขณะที่เขาอยู่ในครรภ์ของพระเจ้าเห็นเขา. แน่นอนในขณะที่เขาอยู่ในครรภ์ที่ไม่มีใครสามารถมองเห็นเขา. พวกเขาไม่ได้รู้มากเกี่ยวกับเขาเลย. แต่พระเจ้าทรงเห็นเขา, แม้ในขณะที่เขาเป็นเพียงขนาดของถั่วลิสงที่. พระเจ้าจะดูแลเขา, ค้ำจุนเขา, ถักเขาด้วยกัน.

เมื่อภรร​​ยาของฉันและฉันพบเธอกำลังตั้งครรภ์, เราไปพบแพทย์วันจันทร์ถัดไป. และเรามีอยู่แล้วสามารถได้ยินเสียงเต้นของหัวใจ. เขาเป็นคนเล็ก ๆ เพื่อให้, แต่พระเจ้าทรงรักเขาและทำให้เขา. พระเจ้าทรงเห็นร่างกายของเขายังไม่เป็นรูปเล็ก ๆ น้อย ๆ. ไม่มีสิ่งใดที่หนีออกมาในมุมมองของพระเจ้าอยู่.

ถ้าพระเจ้าลืมเกี่ยวกับคุณ, คุณจะได้รู้ว่า. เขาช่วยให้หัวใจของเราเต้นหายใจและปอด.

พวกเราไม่มีใครจะมองไม่เห็น. พระเจ้าเห็นเราและเป็นที่สนใจอย่างลึกซึ้งในชีวิตของเรา. นี้ควรจะสะดวกสบายให้กับเรา. ไม่มีอะไรที่เราสามารถไปถึงพระเจ้าที่ตระหนักถึงความ. ไม่มีความท้าทายหรือทำร้าย. พระเจ้าใส่ใจเกี่ยวกับสิ่งที่ทำร้ายคุณ. คุณไม่จำเป็นที่จะต่อสู้กับความสำคัญ-ที่คุณอยู่แล้วอย่างมีนัยสำคัญ.

เกิดอะไรขึ้นถ้านักร้องที่คุณชื่นชอบเรียกชื่อของคุณออกในทีวี, ไม่ว่าจะเป็นที่น่าตื่นตาตื่นใจ? แม้ว่าคุณจะไม่เคยได้รับที่จะจับมือของพวกเขา, มันจะพอที่พวกเขาเพิ่งรู้ว่าคนที่คุณอยู่. เท่าไหร่ที่น่าตื่นตาตื่นใจมากขึ้นว่าพระเจ้าเท่านั้นที่รู้ว่าเราเป็นใคร. ไม่ควรที่จะเพียงพอ?

“ทุกวันบวชสำหรับผมที่ได้รับการบันทึกไว้ในหนังสือของคุณก่อนที่หนึ่งของพวกเขามาเป็น” (บทสวด 139:16)

พ่อของฉันใช้ในการพูดทุกสิ่งที่ฉันว่าฉันบ้าขับรถ. สำหรับสิ่งหนึ่ง, เขาจะกลายเป็นคำสั่งที่ผมทำทุกเป็นชนิดของภัยคุกคามบางอย่าง. แต่อีกสิ่งหนึ่งที่เขาใช้ในการพูดได้ก็คือ, “เด็กผู้ชาย, ฉันรู้ว่าคุณดีกว่าที่คุณรู้ว่าตัวเอง” มันจะทำให้ฉันบ้าดังนั้น. แต่แล้ววันหนึ่งผมรู้ว่ามันเป็นความจริง. ทำไม? เพราะสมองของเด็กเล็ก ๆ น้อย ๆ ของฉันไม่สามารถเข้าใจสิ่งที่. แต่พ่อของฉันรู้ว่า.

พระเจ้าเท่านั้นที่รู้สิ่งที่เกี่ยวกับเราว่าแม้เราไม่ทราบว่าเพราะเราไม่ได้พระองค์. สมองของมนุษย์เราเล็ก ๆ น้อย ๆ ไม่สามารถเข้าใจทุกอย่าง.

เขาบอกว่าพระเจ้ารู้ว่าทุกสิ่งที่เขาจะทำก่อนที่เขาเกิดแม้กระทั่ง. พระเจ้าควบคุมทุกอย่างและเขารู้ทุกอย่าง. เขารู้วิธีที่หลายเส้นขนอยู่ในหัวของคุณ. เขารู้ว่าคุณคิดว่าในขณะนี้. เขารู้ว่าสิ่งที่คุณจะทำคืนนี้และวันพรุ่งนี้. พระเจ้าเท่านั้นที่จะรู้มากเกี่ยวกับทั้งเจ็ดพันล้านคนบนโลก.

นี่คือเหตุผลที่เราควรจะมองไปที่พระคัมภีร์ที่จะบอกเราว่าเราเป็นใคร. เพราะพระเจ้าคือคนที่ทำให้เราและเขาสามารถบอกเรา. เขารู้ว่าเราดีกว่าที่เราทำ

นี่คือการสรรเสริญ! เขาไม่ชอบเรา. พระเจ้าไม่เคยพบอะไรบางอย่างออก. เขาไม่เคยผิด. เขาไม่เคยรับประหลาดใจ. เขาไม่เคยมีที่จะดูเป็นอะไร. เขาไม่เคยได้ตัดสินใจก่อนที่จะได้รับข้อเท็จจริงทั้งหมด. เขารู้ทุกอย่าง!

ไม่ได้นี้ทำให้คุณต้องการที่จะวางใจในพระองค์?

มันควรจะ. แต่ที่ผมได้กล่าวแล้ว, บางส่วนของเราคิดว่าสูงเกินไปของตัวเอง. และนั่นก็เป็นส่วนใหญ่เพราะเราลืมส่วนที่สามนี้. เราลืมว่าเรากำลังเสียยัง.

เรา Are Broken

เราไม่ได้ทำเฉพาะที่เยี่ยมยอด; เรากำลังเสียยัง. พระคัมภีร์กล่าวว่าเราถูกสร้างขึ้นโดยพระเจ้าในภาพของเขา. เรามีความสมบูรณ์แบบและการเชื่อมต่อได้อย่างสมบูรณ์แบบให้กับพระเจ้า. แต่เมื่อบาปได้เข้าโลก, ได้รับผลกระทบทั้งหมดของเรา. และในขณะที่เราใช้ในการเป็นทั้ง, ตอนนี้เรากำลังเสีย. ฤดูใบไม้ร่วงของเราเป็นเหมือนงานประติมากรรมคริสตัลที่สวยงามจะถูกลดลง. มันอยู่ในชิ้น. ตอนนี้มีโรค, ความตาย, และที่เลวร้ายที่สุดของความบาปทั้งหมด.

ฉันเพิ่งได้ iPhone นี้ไม่นานที่ผ่านมา. มันทำงานได้ดี. แต่ก่อนที่ผมได้รับนี้ใหม่ iPhone ของฉันเป็นที่น่ากลัว. ฉันลดลงได้ตลอดเวลา, เพื่อให้หน้าจอแตก. มันก็ช้าจริงๆ. มันก็จะตกอยู่ที่ผม. ฉันไม่ได้ต้องการที่จะใช้จ่ายเงินในหนึ่งใหม่ ๆ แม้ว่า. ทุกขณะนี้แล้วฉันจะจับตัวเองบ่นเกี่ยวกับวิธีการที่น่ากลัวโทรศัพท์ของฉันคือ. แต่แล้วผมจำได้ว่ากลับไปว่าโทรศัพท์มือถือที่ใช้จะเป็น. โทรศัพท์มือถือเป็นครั้งแรกที่ผมได้เป็นหนึ่งในคนแรกที่มีหน้าจอสี. ฉันคิดว่ามันเป็นที่น่าตื่นตาตื่นใจ.

แต่ messed up iPhone ของฉันเป็นล้านครั้งดีกว่าว่าโทรศัพท์แรกที่ผมได้. ฉันจะรู้ว่ามันอาจจะ messed ขึ้น, แต่ก็ยังคงน่าตื่นตาตื่นใจ. มันอาจจะช้าและแตก, แต่คุณยังคงเห็น glimpses ของ amazingness ของมัน. ฉันยังคงสามารถถ่ายภาพที่ดีกับมัน. ฉันยังคงสามารถได้รับบนอินเทอร์เน็ตกับมัน. ฉันยังคงสามารถดาวน์โหลดสิ่งที่เกี่ยวกับมัน. ฉันมีปพลิเคชันและเกมบนมัน. แอปเปิ้ลได้งานที่น่าตื่นตาตื่นใจในโทรศัพท์ที่. โทรศัพท์ที่เป็นที่ยอดเยี่ยม, แต่เสีย.

ฉันนั้น, พระเจ้าได้ทรงกระทำงานที่น่าตื่นตาตื่นใจให้กับพวกเรา, แต่เราจะเสีย. ถ้าคุณมองมาที่พวกเรา, คุณยังสามารถบอกเราสิ่งมีชีวิตที่ยอดเยี่ยม, แต่ก็ยังเป็นที่ชัดเจนว่าเรากำลังเสีย. เราไม่ได้อยู่ตลอดไป. เราได้รับการป่วยและตาย. เราเจ็บข้อเท้าของเรา. เราไม่ได้จำไว้เสมอว่าสิ่งที่สำหรับการทดสอบ. เราได้รับบาดเจ็บโดยคนอื่น. และเราทำบาปต่อพระเจ้า.

คุณเคยคิดเกี่ยวกับความเป็นจริงที่ว่าคุณกำลังเสีย? ส่วนมากของเราผ่านไปชีวิตของเราสมมติว่าเรากำลังเพียงแค่ปรับ. เราได้รับหลงกลเพราะเราดูเหมือนจะไม่แตกต่างกว่าคนอื่นรอบ ๆ ตัวเรา. แต่ความจริงคือ, เราทุกคนจะแตก. ฉันต้องการที่จะดูที่สองวิธีหลักที่เราจะเสีย.

เป็นครั้งแรก, เรากำลังเสียร่างกาย. เมื่อเรายังเด็กเรามีชีวิตอยู่ภายใต้ความประทับใจที่เรากำลังทำเพียงแค่ปรับ. และเราสามารถที่จะคิดว่าเพราะเราไม่เห็นสัญญาณของการแตกสลายของเราใด ๆ. สัญญาณขนาดเล็กอาจจะ, แต่เราไม่สนใจพวกเขา. มันเหมือนเมื่อภรร​​ยาของผมก็ขับรถฟอร์ดเอ็กซ์พลอเรอร์ของเรา. มันเริ่มต้นที่จะทำให้เสียงรบกวน, แต่เธอก็คงขับรถ. ไม่กี่สัปดาห์ต่อมาเราได้ขับรถกลับมาจาก Chesapeake Bay และล้อเกือบโพล่งออกมา. แทนการละเลยสัญญาณ, เราควรจะรู้ของพวกเขา.

คนเดียวในพระคัมภีร์ที่ถูกสร้างขึ้นมาอย่างใกล้ชิดตระหนักถึงโลกของเราลดลงเป็นงาน. ทุกอย่างถูกนำมาจากเขา. ในช่วงกลางของความโศกเศร้าเสียใจเกี่ยวกับสถานการณ์ของเขาที่เขาสะท้อนให้เห็นถึงสถานะของมวลมนุษยชาติ. นี่คือสิ่งที่เขาพูด:

“คนที่เกิดจากผู้หญิงเพียงไม่กี่วันและเต็มไปด้วยปัญหา. เขาออกมาเหมือนดอกไม้และไหล่; เขาหนีไปเหมือนเงาและยังคงไม่ได้” (งาน 14:1-2)

งานบอกว่าวันของเราไม่ได้ไม่มีที่สิ้นสุด. เราไม่ได้มีจำนวนอนันต์ของปีที่จะมีชีวิตอยู่. เราทุกคนจะตายบางวัน. เราอาจจะออกมาสวยงามเหมือนดอกไม้, แต่เราจะเหี่ยวเฉา. เมื่อเขาพูดเกี่ยวกับเรากวาดเรียบ, เขาหมายถึงร่างกายของเราจะค่อยๆปิดตัวลงให้กับพวกเรา. ความงามของเราจะจางและเสื่อมสภาพ. พวกเขาไม่ได้เสมอไปในการทำงานเช่นเดียวกับที่พวกเขาทำในขณะนี้. และในที่สุดเราจะตาย. และเมื่อเขาเปรียบเทียบที่เราจะเงา, เขาสื่อสารว่าชีวิตนี้จะไม่ถาวร. มันมาถึงจุดสิ้นสุด.

ผมอ่านบทความในนิตยสาร TIME วันนี้รับสิทธิ: "Google สามารถแก้ความตาย?บทความ "พูดคุยเกี่ยวกับ บริษัท ที่มีความทะเยอทะยานและวิธีการที่ชอบการถ่ายภาพสำหรับดวงจันทร์. มีจำนวนของวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีที่ไม่สามารถแก้ปัญหาของการเสียชีวิตคือ. มันเกิดขึ้น. ความตายเป็นความจริงที่ว่า Google ไม่สามารถแก้ปัญหา.

ดังนั้นใช่, เราจะทำอย่างน่าพิศวง. เราเป็นส่วนหนึ่งที่น่าตื่นตาตื่นใจที่สุดของการสร้าง, แต่นับตั้งแต่ฤดูใบไม้ร่วงที่เราจะแตกยัง.

แตกสลายของเราเตือนเราว่าเราไม่ได้พระเจ้า. เราไม่ควรคิดว่าร่างกายของหนุ่มสาวของเราที่ทำงานให้ดีในขณะนี้เป็นสิ่งที่เราจะมีตลอดไป. นี้เป็นเหตุผลที่ดีสำหรับเราที่จะไม่รอจนกระทั่งต่อมาจะรับใช้พระเจ้า.

ดังนั้นวิธีที่แรกที่เรากำลังเสียเป็นทางร่างกาย. แต่เราจะเสียยังจิตวิญญาณ.

"ไม่มีชอบธรรม, ไม่, ไม่ได้เป็นหนึ่ง; ไม่มีใครเข้าใจ; ไม่มีใครแสวงหาพระเจ้า. ทั้งหมดได้หัน; ร่วมกันพวกเขาได้กลายเป็นไร้ค่า; ไม่มีใครไม่ดี, ไม่ได้แม้แต่คนเดียว. ลำคอของเขาคือหลุมฝังศพที่เปิด; พวกเขาใช้ลิ้นของพวกเขาที่จะหลอกลวง. พิษของงูร้ายภายใต้ริมฝีปากของพวกเขา. ปากของเขาเต็มไปด้วยคำสาปแช่งและความขมขื่น. เท้าของเขาว่องไวที่จะหลั่งเลือด; ในเส้นทางของพวกเขามีความพินาศและความทุกข์ยาก, และวิธีการของความสงบสุขที่พวกเขาได้ไม่เป็นที่รู้จัก. มีความเกรง​​กลัวพระเจ้าต่อหน้าต่อตาเขา no. " (ชาวโรมัน 3:11-18)

ข้อความนี้อยู่ในหนังสือของชาวโรมันที่พอลเริ่มพูดคุยเกี่ยวกับวิธีการที่ทุกคนได้ทำบาปต่อพระเจ้า. และที่นี่, ที่นี่เป็นพื้นบอกชาวยิว, ใช่แม้คุณ. เราทั้งหมด.

“แน่นอนมีไม่ได้เป็นคนชอบธรรมบนโลกที่ไม่บาปที่ดีและไม่เคย” (ปัญญาจารย์ 7:20)

ตอนนี้เหตุผลที่เรามักจะคิดว่าเราเป็นคนดีเป็นมาตรฐานที่เราวัดได้โดย: ซึ่งกันและกัน. ดังนั้นแน่นอนเมื่อเทียบกับคนอื่น ๆ ผมเป็นคนดี. ฉันไม่ได้ฆ่าคน. ฉันไม่ได้ก่อการร้าย. ดังนั้น, ฉันเป็นคนดี, ขวา? ไม่เป็นไปตามพระคัมภีร์. จากมุมมองของมนุษย์, แน่ใจว่าคุณสามารถเป็นคนดี. แต่สิ่งที่เราควรจะสนใจในการเป็นมุมมองของพระเจ้า.

และการที่เราผ่านไป, เราจริงๆไม่สามารถโต้เถียงกับเขา. มันเป็นความจริงทั้งหมด.

และคุณสังเกตเห็นว่าเขาทำให้กรณีที่ส่วนหนึ่งของเราทุกคนจะสับสนเข้าใจ, ลำคอ, ลิ้น, โอษฐ์, ปาก, ฟุต, ดวงตาของเราทุกคน! เราไม่ได้เป็นคนดีที่ทำสิ่งที่ไม่ดีบางครั้ง. เราเป็นคนบาปที่กระทำบาปมักจะ. เรามีหัวใจที่ป่วย.

เรามักจะบอกว่าเราเข้าใจความจริงข้อนี้, แต่ก็ไม่ได้แสดงในวิธีที่เราใช้ชีวิตของเรา. เราบอกว่าเรารู้ว่าเราเสีย, แต่เราไม่เต็มใจที่จะยอมรับว่าเราไม่ได้ถูกต้องในสถานการณ์. เมื่อมีคนกล่าวหาว่าเรา, การตอบสนองครั้งแรกของเรา, แทนการตรวจสอบตัวเอง, อยู่เสมอที่จะปกป้องตัวเอง. บางทีเราก็เถียง, หรือบางทีเราตำหนิพวกเขาแทน. ถ้าเราเข้าใจว่าเรากำลังเสีย, แล้วบางทีเราก็ควรตรวจสอบตัวเองก่อน. คุณมีข้อบกพร่อง, ซึ่งหมายความว่าคุณสามารถจะผิด.

หรือวิธีการเกี่ยวกับเรื่องนี้เรามองลงกับคนอื่น ๆ ในการบาปของเขา. เช่นถ้าเราแต่ละคนไม่ได้หักและในความต้องการของผู้ช่วยให้รอดเหมือนกัน. ไม่มีใครสามารถกล่าวว่าพวกเขาดีกว่าคุณ, และคุณไม่สามารถบอกว่าคุณก็ยังดีกว่าพวกเขา. พวกเขาอาจกระทำบาปที่เลวร้ายยิ่งกว่าที่คุณ, แต่เราเป็นคนบาปทั้งหมดเสียในความต้องการของผู้ช่วยให้รอดที่สมบูรณ์แบบ. ยิ่งเลวร้ายลง, เราขึ้นอยู่กับตัวเองเพื่อให้ได้ไปสวรรค์.

เรามีโรคหัวใจและหัวใจเป็นที่ที่ทุกอย่างมาจาก. ดังนั้นมันเกือบจะเหมือนเหยือกน้ำที่ได้รับการวางยาพิษ. แก้วคุณเทลงทุกคนจะได้รับการวางยาพิษ. ดังนั้นคิดว่าแก้วที่แตกต่างกันความคิดของคุณ, การปฏิบัติ, ความปรารถนา, และการตัดสินใจ. ทั้งหมดของมันคือการปนเปื้อน.

เรากำลังใช้เพื่อการทำบาปที่เราไม่คิดว่ามันเป็นเรื่องใหญ่, แต่มันคือ. บาปเป็นสิ่งที่ช่วยให้เราออกจากพระเจ้า. บาปเป็นสิ่งที่จะทำให้เราจากชีวิตนิรันดร์. เราอาจจะคิดว่าคนที่น่ากลัวหรือสถานการณ์ที่เลวร้ายเป็นศัตรูที่เลวร้ายที่สุดของเรา. ศัตรูที่เลวร้ายของเราที่แท้จริงที่สามารถทำเราเสียหายมากที่สุดเป็นบาปของเราเอง. สิ่งอื่น ๆ ที่สามารถเป็นอันตรายต่อเราสำหรับฤดูกาล, แต่เป็นเพราะความบาปของเราเราอาจจะได้รับการลงโทษตลอดไป. มันเป็นบาปที่ทำให้เราเป็นศัตรูกับพระเจ้า.

บางอย่างที่เราคิดว่าเราไม่เคยมุ่งมั่นอาชญากรรมร้ายแรง. แต่อาชญากรรมที่เลวร้ายที่สุดในทั้งหมดของจักรวาลคือการทำบาปต่อพระเจ้า. เขาเป็นคนที่สูงกว่าอำนาจของเจ้าหน้าที่ตำรวจ, หรือประธาน. เขาเป็นพระเจ้า! และแม้ว่าเราไม่ได้ฆ่า, ความจริงที่ว่าเราได้โกหกก็ยังคงเป็นอาชญากรรมชั่วร้ายต่อพระเจ้า.

เราเหมือนกระจกหัก. เราสะท้อนให้เห็นภาพของพระเจ้า, แต่ไม่ชอบที่เราควร. นั่นคือสิ่งที่เรากำลังทำจะทำอย่างไร. แต่เราแสดงให้เห็นภาพบิดเบี้ยวน่าเกลียด. ความรักหันไปความต้องการทางเพศ. ความปรารถนาที่จะให้หันไปความโลภ. ความมุ่งมั่นที่จะกลายเป็นรูปปั้น. มันเป็นบาป, และพระเจ้าทรงเกลียดมัน.

เราอยู่ที่ขัดสน

นั่นเป็นข่าวร้าย. เป็นข่าวที่ดีอะไร?

เราคิดว่าคนเท่านั้นที่ดีไปสวรรค์, และมันเป็นความจริงในความรู้สึก. แต่ไม่มีของเราเป็นสิ่งที่ดี. ดังนั้นเราจึงต้องมีคนอื่นที่จะทำให้เรามีความดีงามของพวกเขา. คนที่เป็นพระเยซู.

ซึ่งหมายความว่าเราไม่สามารถวางความหวังของเราในตัวทางร่างกายหรือจิตวิญญาณของเรา. พวกเขากำลังหักและจะช่วยให้เราลง. เราไม่ดีพอ. เราจำเป็นต้องมีพระเยซูที่จะนำเรากลับมารวมกัน.

ถ้าเราเสียเพียงจิตวิญญาณหรือเพียงแค่เสียร่างกาย, บางทีมันอาจจะไม่ดูเหมือนใหญ่ของการจัดการที่. เพียงแค่ร่างกาย, ก็ปรับเพราะเมื่อเราตายเรากำลังดี. หรือเพียงแค่จิตวิญญาณ, เราจะไม่ต้องเผชิญกับพระเจ้าเพราะเราจะไม่มีวันตาย. แต่อย่างใดเราจะยืนอยู่ต่อหน้าศักดิ์สิทธิ์พระเจ้าที่ไม่พอใจกับความบาปของเรา.

คุณรู้ว่าคุณกำลังขัดสน? ดีข่าวดีก็คือการที่คุณจะถูกบันทึกไว้. มีผู้ช่วยให้รอดที่ตรงกับความต้องการที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเรา.

"ความรอดที่พบในที่ไม่มีใคร, เพราะไม่มีชื่ออื่น ๆ ภายใต้สวรรค์มอบให้กับมนุษย์โดยที่เราต้องถูกบันทึกไว้. " (การกระทำ 4:12)

พระเยซูทรงเป็นเพียงคนเดียวที่สามารถเรียกคืนสิ่งที่เสีย. เขาเป็นคนเดียวที่สามารถรวมตัวเรากับพระเจ้า. เขาเป็นความหวังเดียวของเรา. เพราะเขาเสียชีวิตเพราะการกบฏของเรา. เขาลุกขึ้นจากหลุมฝังศพ. เราได้ racked ขึ้นการเรียกเก็บเงิน. พระเยซูจ่ายมันทั้งหมด.

ข้อสรุป

ดังนั้นเพื่อปะยางรถ: คุณคือใคร?

พระเจ้าใส่ใจเกี่ยวกับเราเพราะเขาทำให้เรา. เขามองลงและยังคงตระหนักถึงเราเป็นมงกุฎของการสร้างของพระองค์. แต่เห็นว่าเรามีความน่ากลัวหัก. เรากำลังอยู่ในความต้องการของผู้ช่วยให้รอด.

คุณไม่ควรจะถือว่าคุณเป็นคริสเตียนที่นี่ในวันนี้เพราะคุณได้ไปคริสตจักร. หากคุณยังไม่ได้รับการยอมรับจริงๆว่าคุณจะเสีย, ที่คุณได้โกรธเคืองพระเจ้า, ว่าคุณต้องมีผู้ช่วยให้รอด. หากคุณไม่ได้เปลี่ยนจากบาป. หากคุณไม่ได้ไว้วางใจในพระคริสต์, แล้วคุณไม่ได้เป็นบุตรของพระเจ้า.

ในครั้งต่อไป, เราจะพูดคุยเกี่ยวกับวิธีการที่พระเจ้า adopts เราไปสู่​​ครอบครัวของเขา. ให้เราอธิษฐาน.

คำถามเพื่อการอภิปราย:

1. อย่างไรความจริงที่ว่าพระเจ้าทำให้เราเปลี่ยนแปลงชีวิตของเรา? สิ่งที่แตกต่างก็จะทำให้ในสัปดาห์นี้?
2. มันจะเปลี่ยนชีวิตของคุณรู้ว่าพระเจ้าเห็นทั้งหมด? สิ่งที่แตกต่างไม่ได้ให้ที่พระเจ้าเท่านั้นที่รู้เราอย่างใกล้ชิด?
3. มันจะทำให้คุณรู้สึกที่จะรู้ว่าคุณกำลังจะตายวันหนึ่ง?
4. วิธีการที่ไม่แตกสลายจิตวิญญาณของเราแสดงขึ้นในชีวิตของเรา?
5. ไม่จริงที่ว่าไม่มีของเราเป็นสิ่งที่ดีหมายความว่าเราก็ยอมรับมันและชีวิตแบบนั้น?
6. มันจะมีอะไรจริงๆหมายถึงการกลับใจจากบาปและความเชื่อในพระเยซู?

ปฏิกิริยาของคุณคืออะไร?

0มีความรัก0มีความสุข0ไม่แน่ใจ0พระเจ้าช่วย0โกรธ0เศร้า0ฮ่า ๆ0ร้องไห้0โง่0คลั่งไคล้